EXPO #65
Henk van Gerner
.

07-03-2020 - 21-06-2020

Henk van Gerner: vorm - kleur - systeem - toeval
opening: 08 maart 2020 van 17.00 - 19.00

Henk van Gerner: vorm - kleur - systeem - toeval

opening: 08 maart 2020 van 17.00 - 19.00

In een gesprek met Heidi Bierwisch, voormalige leidinggevende van het ‘Forum konkrete Kunst Erfurt’ vertelt Henk dat hij min of meer onder dwang van zijn vader koos voor de leraaropleiding, waarna hij ook nog eens vier jaar pedagogiek studeerde. In 1972, oog in oog met een werk van Rothko, realiseert hij zich dat het leraarschap geen levensvervulling voor hem is, dat kunst iets in de geest losmaakt. Hij wilde, aanvankelijk in zijn vrije tijd, met kunst bezig zijn. Als een soort therapie, vertelt hij lachend, ‘bevrijdde’ hij zich van de buitenwereld door krantenpapier te scheuren en wit te schilderen: zijn eerste werken. Daarbij viel hem op dat hij de neiging had alles zeer elementair en systematisch aan te pakken. Dat bracht hem ertoe het toeval van uitgescheurde stukken krant vaarwel te zeggen en bewuster met vormen en plaatsing ervan om te gaan. De stap naar meer geometrische figuren is toen gezet, aanvankelijk in grijstonen in een enigszins poëtische sfeer. Nog niet meteen heel strak. We praten dan over ±1977.

Onder invloed van de zenboeddhistische fascinatie is Henk ook gaan tekenen: lijnen in kleur, zeer geconcentreerd maar vrij van een planning neergezet.

Ondertussen zoekt hij in monochrome grijstinten in onderlinge rangschikking een spanningoproepende balans.

Als hij na zijn verhuizing naar Julianadorp in een omgeving vol kleurige bloemenvelden komt te wonen worden zijn nu wel strakke geometrische vormen ook een experiment in kleurschakeringen.

Ook in zijn ruimtelijke installaties zoekt hij een balans. In 1987 bijvoorbeeld letterlijk. Hij werkt dan aan een project van twee dagen stapelen van balken op een scharnierpunt van gewichtloosheid en zwaartekracht. Positionering van objectonderdelen –dat kunnen verder schalen, tassen, potten, bekers, gieters ect. zijn- met eventuele kleurelementen daarin is te vergelijken met wat hij in zijn tweedimensionaal werk laat zien.

Henk is de rest van zijn kunstenaarsleven met uiterste precisie bezig geweest met minimale middelen -cirkels, vierhoeken, balken, lijnen- en met enkele kleuren spanning te realiseren. In zijn objecten is dat ook afhankelijk van de plaats van de waarnemer, in zijn collages wordt spanning opgeroepen veelal door het contrast tussen een vrije lijn en een kleurvlak, wel of niet in een geometrische vorm.

 

Die twee elementen van Henks werk -de systmatische geometrie met balans in kleur en vorm en de vrije vorm van de tekenlijn- blijven zijn kenmerk.