EXPO #77
AUTONOME VORMEN

28-05-2022 - 10-07-2022

 

Jan Hendriks en Kees van der Woude

 

Jan Hendriks


zt/untitled 15 09 - karton, papier, acryl op foam paneel 92x92x4 cm


Jan Hendriks (1946) volgde de academie en lerarenopleiding voor Beeldende Kunst en werkte naast zijn kunstenaarsschap als leraar. Aanvankelijk maakte hij figuratief werk en blinddrukken. Dat laatste zette hem aan tot het creëren van monochrome reliefs van geometrische vormen van papier, karton of hout bedekt met gesso en witte latex of acryl. Die deklagen zorgen voor een zachte verfhuid die de eerste waarneming van een strakke ordening doorbreekt. In de rangschikking van de vormen laat Jan Hendriks licht en schaduw hun werk doen en creëert hij autonome objecten die passen in de traditie van de Nul-beweging en de Concrete Kunst. Hoewel een vergelijking met Schoonhoven voor de hand ligt, stralen zijn reliëfs een heel eigen karakter uit. Door de monochromie en geometrie kan elk werk ook als uitsnede van een oneindig oppervlak ervaren worden en is de wijze van ophanging in principe vrij.
Hij exposeerde over de hele wereld, van New York tot Tokio, van Dubai tot Parijs, van Amsterdam tot Lissabon. Daar is zijn werk ook opgenomen in tal van collecties.

 

Kees van der Woude, beeldhouwer te Utrecht


Ginko diabaas, cm 30x30x35
 

Steen is er, is het concrete resultaat van een ontzagwekkend geologisch proces dat structuur en kleur en vorm bepaalde. Voor Kees van der Woude (Achttienhoven, 1948), staat steen voor eeuwigheid, is onverstoorbaar en voegt zich naar de krachten waaraan het wordt blootgesteld.
Tijdens zijn bewerking maakt hij het verloop van de natuurlijke processen mee. Het eindresultaat, het gladde gepolijste beeld, houdt hem minder bezig dan het proces waarin het tot stand komt. De stenen beelden van Kees van der Woude zijn het concrete resultaat van zijn bewerking die zonder power tools plaatsvindt, omdat die door hun geweld de beeldhouwer op sleeptouw nemen, terwijl hij alert op het proces wil kunnen reageren. Het belangrijkste onderscheid tussen onbewerkte steen en zijn beeld is dat hij een ontwikkeling die normaal miljoenen jaren vergt, drastisch kan verkorten tot ongeveer een maand. Als hij aan een beeld bezig is, maakt hij in razende vaart een reis door de tijd, maakt hij deel uit van het oudste natuurlijke proces op aarde op de grootste tijdschaal die de mens nog min of meer kan bevatten: geologische tijd.
Steen wordt zo tot de steen. De concrete vorm die zich niet als abstractie van een of andere spirituele essentie laat gelden, maar slechts als autonoom object.
Dat laat zich bekijken, betasten, bewonderen als de uitkomst van een proces van hakken, schuren, slijpen en polijsten, vergelijkbaar met de invloed van tijd op onze omgeving.
Hij volgde een opleiding aan de Utrechtse Kunstacademie Artibus afdeling monumentale vormgeving. Daarnaast koos hij voor een vakopleiding Steenhouwen. Hij heeft een jaar voor Monumentenzorg gewerkt.
Als zelfstandig beeldhouwer is hij werkzaam geweest voor de Zwitserse beeldhouwer Jeannot Bürgi en heeft hij in opdracht van Bürgi, voor de gemeente Utrecht, een groot aantal lantaarnconsoles gehakt. Hij werkte in de periode van 1960 tot 1980 ongeveer 50 ontwerpen uit in steen, waaronder de consoles die betrekking hebben op de Universiteit en de Griekse mythen aan de Nieuwe Gracht in Utrecht.
Maar de ‘echte’ kunst leerde hij via de Zwitser Bürgi door zonder vooropgezet doel, à la Brancusi, alle franje af te wijzen.
In de loop van de jaren heeft hij geëxposeerd in verschillende galeries, waaronder Galerie Nikh in Tilburg, galerie de Reiger, galerie Conny van Kasteel en de Kunstsalon in Utrecht. In het MOA (Museum Oud Amelisweerd) heeft zijn werk gestaan.
Zijn werk is in bezit van Museum Beelden aan Zee.

- Voor dit stuk is dankbaar gebruik gemaakt van: Willem Velema, De kortste weg naar Utrecht. De concrete kunst van Kees van der Woude. Dutch publicers, 2010 -