EXPO #71
Coppus - Morandini
.
23-07-2021 - 29-08-2021
expo 71 - Coppus en Morandini, geometrisch tegenover organisch. Tegenover? De herhaling van de geometrische vormen en de herhaling van de organische golven wijzen elk op de minimalistische benadering van hun beeldtaal. Een ‘arte povere’, een ‘minimal art’ die door zorgvuldige ambachtelijkheid van de bewerking van hun materiaal en de herhaling van elementen erin een maximale zeggenschap bereiken. Een zachte touch in het marmer van Morandini brengt golvend licht en leven, de stapeling van vormen in (glas of) papier van Coppus brengt door het licht en perspectief schaduwen en nieuwe lijnen en daarmee leven. Daar raken ze elkaar.
Herman Coppus (Horst 1955)
is opgeleid tot docent beeldende vakken aan de Academie Beeldende Kunsten Maastricht en is tot 2017 in het onderwijs werkzaam geweest, maar heeft zich gelijktijdig ontwikkeld als beeldend kunstenaar. Vanaf 2017 heeft hij zich volledig gericht op zijn kunst. Hij woont en werkt in Horst.
Zijn beeldend werk is geïnspireerd door moderne kunststromingen als het Constructivisme en de Geometrische Abstractie. Hij heeft daarin een geheel eigen beeldtaal weten te ontwikkelen met een uitgesproken aandacht voor kleur, ritme en lichtwerking. Het experimenteren met uiteenlopende materialen –papier, brons, glas, etc.- is een wezenlijk onderdeel van zijn manier van werken. Zijn werk varieert niet alleen in techniek en/of materiaal, maar loopt bovendien uiteen van kleine intieme objecten tot monumentale structuren voor de buitenruimte. Zo stapelde hij glastorens, creëerde drijvende objecten van een geometrisch lijnenspel en bouwde –kleinschaliger voor aan de wand- papierobjecten op (vaak wit), waarin kleur soms op de achtergrond een reflecterende rol speelt. Dit alles met een uitgesproken ambachtelijke en perfectionistische uitwerking.
Hij exposeerde o.a. in Zutphen (Zutphen Concreet), Amersfoort (Mondriaanhuis), Arnhem, Den Haag, Amsterdam, Denemarken en België. En nu –heel toepasselijk- in Galerie Conny van Kasteel.
Giorgio Eros Morandini (1959)
Na een lange periode van sluiting als gevolg van de wereldwijde pandemie, begint de Italiaanse galerie ‘Open One’ in Pietrasanta in Toscane opnieuw met het voorstellen van de beeldhouwer Giorgio Eros Morandini, een van zijn grootste kunstenaars die in deze periode van lockdown een reeks nieuwe sculpturen heeft gemaakt. Het resultaat van een nog dieper onderzoek naar de thema's die hem dierbaar zijn: de golf, de wind, de trilling van de materie, de afdruk, maar altijd trouw aan het onderzoek naar de relatie tussen mens en natuur. Dat gaat hier echter verder en raakt aan thema's als "Moederschap" of absolute liefde ontleend aan de klassieke mythologie, met een "Apollo" waarin Daphne pure geest is.
De geometrische vorm van de kubus, bol of parallellepipedum is gebroken, gebroken om dichter bij antropomorfe interpretaties van de werkelijkheid te worden gebracht.
Het onderzoek wordt minutieus en laat zich zien in de dimensies die zijn verkleind ten opzichte van het verleden, waarmee wordt aangetoond dat Morandini altijd slaagt in zijn dialoog met materie en vormen, of ze nu minimaal of monumentaal zijn.
Het pleegt geen verraad aan de toewijding die hij geeft aan de puurheid van het materiaal van het absolute zwart van Belgisch marmer of het perfecte wit van Carrara-marmer.
De tentoonstelling, getiteld "Broken Geometries", is van 11 juni tot 11 juli 2021 te zien in galerie Open One in Pietrasanta. Daarna komt hij naar Nederland als Expositie 71, in Galerie Conny Van Kasteel, samen met de werken van de kunstenaar Herman Coppus, van 23 juli tot 29 augustus 2021.
Giorgio Eros Morandini (1959) werd geboren in Montegliano (UD, It) en woont zowel daar als in Versilia, zijn tweede tehuis. Als zoon van een marmerwerker staat hij van jongs af aan in nauw contact met deze steensoort. Hij leert het materiaal van dichtbij kennen en ermee werken. Hij volgde cursussen in moderne kunstgeschiedenis, tekenen en keramiek aan de "Giovanni da Udine", School voor Kunsten en Ambachten.
Sinds 1993 wijdt hij zijn leven uitsluitend aan het kunstenaarschap en sinds 1994 zijn er tal van individuele en collectieve tentoonstellingen, zowel nationaal als internationaal, waarmee hij zowel volgens het kunstpubliek als critici succes boekt. Golfbewegingen zijn een terugkerend kenmerk in zijn werk.
Fundamenteel voor zijn artistieke en professionele groei zijn de ontmoetingen met meesters als Franco Meneguzzo (wezenlijkheid van vorm en verwerking van materialen), Giancarlo Sangregorio (combinatie van materialen), Janez Lenassi (steen als levend organisme), Kengiro Azuma (relatie tussen vorm en omgeving) en met Walter Schonenberger, directeur van de musea van Lugano (CH).
In 1998 startte hij de beeldhouwcursussen in de marmergroeven van Arzo in het kanton Ticino, in het Italiaanse Zwitserland. Hij leidde die tot 2010.
Hij werkte aan tal van openbare en particuliere opdrachten. Zijn monumentale werken zijn aanwezig in kunstcollecties in zowel Italië als daarbuiten (Zwitserland, Duitsland, Slovenië, Singapore).